Rozdział 11

Muzyka

Niestety nie dostałam odpowiedzi. Wzięłam z szafy sukienkę i poszłam do łazienki. Ubrałam się, uczesałam i staranie umalowałam. Kiedy skończyłam, wyszłam, a Harry czekał oparty o ścianę. Był trochę zdenerwowany.
- Dłużej się nie dało? - warknął.
- Nie chcesz, abym ładnie wyglądała? - podeszłam do niego.
- Zawsze wyglądasz pięknie. - spojrzał mi się głęboko w oczy, a ja jemu. Na chwilę wszystko się zatrzymało. Moje serce zaczęło bić mocniej i szybciej, ręce zaczęły robić się wilgotne, a w brzuchu coś poczułam. Jakby motylki. Czy ja się zakochuję? Nagle Styles

przerwał to wszystko.
- Idziemy, tak jestem już spóźniony. - złapał mnie za nadgarstek i zaciągnął do auta. Musiał? Akurat w takim momencie? Najwidoczniej tylko ja coś czuje do niego. On jedynie co czuje do mnie, jak jego kutas chce mnie przelecieć. Nic poza tym. Jechaliśmy już jakieś dwadzieścia minut, kiedy w radiu puszczono One Direction Over again. Jak tylko brunet to usłyszał, od razu jednym ruchem wyłączył.
- Czemu to wyłączyłeś? - zerknęłam na niego.
- Po co masz słuchać tego gówna? - zaparkował samochód przed jakąś ruderą na odludziu.
- Bo lubię One Direction? - przyznałam.
- One Direction nie ma już i nie będzie. - warknął.
- Przecież mieliście zrobić sobie tylko przerwę? - zdziwiłam się.
- Zamknij się już kurwa! - wrzasnął.
Po całym moim ciele przeszły dreszcze, Harry w tym czasie okrążył samochód i mnie z niego wyciągnął siłą.
- Masz siedzieć cicho, jak się odezwiesz, to dostaniesz. - syknął.
Złapał mnie za rękę, a w drugiej trzymał czarną małą walizkę. Weszliśmy do środka tego domu? Nie to nie był raczej dom. W powietrzu było czuć zapach spalenizny. Parter był całkowicie pusty, ale szliśmy w kierunku drzwi pod schodami. Okazało się, że są to drzwi do piwnicy. Gdy schodziliśmy coraz niżej, zapach się zmieniał na papierosy i alkohol. Do tego było słychać czyjeś głosy. Kiedy już byliśmy na samym dole, zauważyłam dwie postacie siedzące na kanapie. Piwnica była nie zbyt duża. Stały tam trzy wielkie kanapy i stolik, na którym nie było wcale już miejsca od stosu butelek i petów. Również znajdowały się jeszcze jedne drzwi.
- Czy was kurwa pojebało?! Nawet nie słyszeliście, jak przyjechałem! Jakby ktoś kurwa tu przyjechał, wszedł cicho do środka i niepostrzeżenie po cichu podciął wam gardła? - krzyczał wkurwiony na maksa Harry.
- Uspokój się Styles! - wstał jeden.
- Nie uspokoję się kurwa. - warknął.
- Spokój chłopaki! - powiedział ten drugi.
- Tu macie towar, schowajcie go. - rzucił walizkę na stolik, przy tym zwalając wszystko, co na nim było.
- Może przedstawisz nam tę laskę? - pokazał jeden z nich na mnie palcem.
- Rose to jest Tom. Ten, który siedzi Larry. - pokazał ręką.
- Styles czyżby nowe ruchadło? - wstał Larry.
- Coś ty powiedziałeś? - spytał chłopak.
Jego tęczówki w zaskakująco szybkim tempie, zrobiły się całe czarne. Odepchnął mnie na bok. Nie ukrywam, że zrobiło mi się przykro. Pewnie nie jestem pierwsza ani ostania.
- No, że masz nową zabaweczkę. - zaśmiał się.
Nagle Harry rzucił się na niego z pięściami, a tamten drugi w ogóle się nie wtrącał. Po paru sekundach ręce loczka zrobiły się czerwone. Tak samo koszula, a Larry stracił przytomność. Miałam dosyć tego widoku, wybiegłam schodami na górę. Potem pobiegłam do samochodu. Niestety był zamknięty. Oparłam się i bezwładnie upadłam na ziemie.
- Co ja tu do cholery robię?! - zadawałam sobie to pytanie w myślach.
Byłam w niezłym szoku. Jedyne, czego teraz chciałam to wrócić do domu i przytulić się do Harry’ego. Przy nim czułam się bezpieczna, ale nie popieram tego, co zrobi.
- Czy ja ci pozwoliłem wyjść? - warknął.
Spojrzałam się w górę, był wściekły i cały we krwi. Złapał mnie z ramię, wrzucił do auta i ruszył, aż się kurzyło.
- Harry? - dotknęłam go za ramię.
- Radzę ci się nie odzywać, jeżeli nie chcesz dostać. - odepchnął mnie.
Do domu Stylesa dojechaliśmy bardzo szybko. Od razu jak weszliśmy, brunet zdjął koszule i zaczął myć ręce.
- Gdzie masz wodę utlenioną? - podeszłam do niego.
- W trzeciej szafce, od góry. - pokazał ręką.
Gdy znalazłam to, czego szukałam, podeszłam do niego, jak najbliżej mogłam. Nalałam płyn na okaleczone ręce i dokładnie je umyłam własnymi. On tylko się patrzył.
- Już. - odparłam.
- Dziękuje. - zbliżył się i dał całusa w czoło.

Ciąg dalszy nastąpi..

Przepraszam, jak są jakieś błędy.